11 7-5-2022 Concepten zijn heel vreemde hybride wezens. Wij denken er dingelijk over, alsof het zaken zijn die bestaan en zo gepakt kunnen worden. Maar tegelijk weten we echt wel dat ze niet dingelijk zijn: je kunt er niet eens met je hand doorheen steken, ze zijn totaal niet materieel, niet grijpbaar. We gebruiken ‘concept’ als instrument, maar we kunnen eigenlijk niet omschrijven wat dat is. De dikke Van Dale helpt mij uitzonderingsgewijze nu eens niet. Ze weet behalve de betekenis ‘een voorlopige formulering van een regeling, een wet, ...’ niets anders te zeggen dan dat er een tweede betekenis is die luidt:2.’een wijsgerig begrip’. Dat is bijna een tautologie: Een begrip ‘concept’ dat wordt uitgelegd door het een wijsgerig begrip te noemen. Het geeft wel aan hoe moeilijk het eigenlijk is om te bedenken wat een concept eigenlijk is, laat staan te bedenken wat het eigenlijk doet. Toch heeft het Nederlands wel een soort synonie
Posts
- Link ophalen
- Andere apps
10 24-4-2022 De staat is een centraal begrip in ons denken, een begrip dat iedereen even vanzelfsprekend hanteert alsof iedereen ook kan uitleggen wat dat is. En is dat zo? Is de staat het parlement, is het de administratie, d.w.z. de departementen. Is het het geheel van de overheid, en dan inclusief alle geprivatiseerde en afgescheiden organisaties?? Of is het nog iets anders?? Wat is eigenlijk de staat? Historisch gesproken is het ontstaan van de overheid die wij kennen goed traceerbaar. De uitvoerende en beleidsmatige taken van elke macht in de gemeenschap en over de gemeenschap bestond altijd al. Altijd moest de macht beslissen wat er aan werken voor de gemeenschap moesten gebeuren, en vaak voerde ze die ook zelf uit. De taak van het executief beheer is van alle tijden. Dat geldt eigenlijk ook voor de taak van de wetshandhaving. Want i.t.t. wat wij leren waren oude wetten overeenkomste
- Link ophalen
- Andere apps
Vrijdag 22 april 2022 Vrijheid van meningsuiting is op zichzelf niet van waarde. Als iedereen mag kwetteren wat hij wil, zegt dat niet veel omdat er wel eerst wat te kwetteren moet zijn. Het gaat om de vrijheid van meningsvorming. Wie zijn mening in vrijheid kan vormen heeft tenminste wat in te brengen, heeft een eigen bijdrage in het maatschappelijk debat. En het idee van democratie drijft op de vooronderstelling dat we allemaal ons een mening hebben kunnen vormen. Zou dat niet zo zijn, dan was er sprake van een werkelijk totalitaire dictatuur. En kunnen we dat nu eigenlijk wel? Het vreemde in het zogeheten democratische vrije westen is dat er eigenlijk nauwelijks debat is over die vraag. Over meningsvormingsvrijheid wordt niet gepraat, en over de vrijheid van meningsuiting , die noodzakelijke voorwaarde voor dat eerste begrip omdat zonder informatie nu eenmaal geen mening te vormen is, eigenlijk ook nauwelijks. Die laatste
- Link ophalen
- Andere apps
17 april 2022 In het tijdsbeeld van de zestiger en zeventiger jaren ging het erom te bepalen wat de politiek bepaalt, of liever, waar die door bepaald wordt. Wij vroegen ons niet af wat politiek was maar waar het door ingevuld wordt. De hedendaagse politicologie heeft dat nog wat verder inge-engd: onder het etiket vergelijkende politicologie gaat het er alleen nog maar om hoe de politiek te bepalen en al helemaal niet meer hoe die te begrijpen Toch gingen de historische grote discussies over politiek wel degelijk om haar idee: wat is politiek? Van Plato tot Machiavelli, van Pareto, Mosca , Michiels tot Gramsci Schmitt, Habermas en Heidegger was de hamvraag wel degelijk wat we onder ‘politiek’ moesten verstaan. Alleen niet in nederland. In nederland verwerd politiek onder Thorbecke tot bestuurskunde: hoe managen we de sukkels die zich nederlandse burgers wanen. Thorbecke 1 wou van de voortdurende dwingende representatie vanuit de gewest
- Link ophalen
- Andere apps
15 april 2022 The passion, een zwaar commercieel filmproject, waarmee een slimme zakenman een poging doet gebruik te maken van de onderbuikreligiositeit onder nederlanders, die liever niet al dat gedoe in kerken willen maar wel het idee hebben dat er misschien toch ergens iets is waar ze op kunnen terugvallen: god zal ons redden. Dat doet ie niet om voor de hand liggende redenen, maar het geloof is er wel des te comfortabeler om. De promotoren van die rolprent waren er dus in geslaagd een radioprogramma voor hun kar te spannen en dat zond dus een zogenoemd ‘nieuwsitem’ uit waarin een theologieprofessor aan het woord werd gelaten om zonder enige tegenspraak te komen beweren dat het bestaan van jesus onomstotelijk was bewezen en dat daar in de wetenschappelijke wereld geen enkele twijfel over bestond. Daar word ik dan even stil van. Niet dat zo’n sukkel dat beweert maar dat dat in het
- Link ophalen
- Andere apps
8 april 02 Feest. Wat betekent dat eigenlijk? In de ideologie die onze samenleving als werkelijkheid ziet moet ‘feest’ leuk zijn. Niet zoals een klein meisje dat zoetjes met haar pop speelt, of zoals jongetjes die voetballen samen, of zoals iemand lacht bij een cabaretvoorstelling. Nee, zoals feest wordt vereerd gaat dat om extase, uitbundigheid, gezamelijke lol, doen alsof je een bent en nu eens niet verdeeld. Feest is samenzijn zonder complicaties, is genot pur sang. Toch?? Als ik op donderdagavonden en -nachten in mijn bedje lig geniet ik -er is maar enkel een raam dat me scheidt van de straat- verplicht mee als de clubs uitgaan en het publiek huiswaarts gaat. Dat is een langdurig proces over een tijdsverloop van wel 3 a 4 uur, totdat werkelijk de allerlaatsten zich naar het station slepen. De clubs, dat is toch feest, of in elk geval dat wat in de media wordt voorgeschreven als ‘feest’. Er is haast geen euforischer zin in het
- Link ophalen
- Andere apps
6 april 2022 ‘Ziek’, dat is toch een raar begrip. Natuurlijk, als al die lui die zich docter in de medische wetenschappen noemen zich op jou storten, weten ze wanneer je ziek bent. Dat weten ze natuurlijk eigenlijk juist niet, maar ze lezen standen af, standen op bloedschalen, standen op scanmachines, standen op thermometers, op bloeddrukmeters, standen, standen, standen. En dan is het bepaald: je bent een verzameling standen geworden. Dan zoeken ze in hun handboeken of in hun herinnering daaraan waar die standen voor staan ,en dan bepaalt het handboek dus of je ziek bent. Niemand die dan nog weet wat dat ziek zijn is, maar het handboek zegt het en dus is het zo. Daar zit je dan en beetje lullig bij: rode konen van de koorts, rillend en bibberend en rolberoerd en je denkt: ‘dat had ik je zo ook wel kunnen zeggen’. En toch is dat geruststellend: ze zeggen gewoon dat het niet meer is dan dat, nothing to worry about, een duidelijk bekend klein monst